پلییورتان کوپلیمری
اخیراً چندین از شرکتها در کف پوشهای قضیه استعمال خود، سیمانهای اصلاح شده پلییورتانی را بکار بردهاند . از جمله خواص اساسی در این مخلوط میتوان به کم بودن گاز دی اکسید کربن به وجود آمده، مسطح شدن خوب و زمان کاری حدود ۳۰ دقیقه آن اشاره کرد . هر سه جزو سازنده روی خواص پوشش کف بر اساس سیمان تصحیح گردیده با پلییورتان اثر میگذارند . در این نوع سامانههای پلییورتانی از برخورد اجزای تولید کننده با آب، اوره و گاز دیاکسید کربن به وجود می آید که علت آن وجود MDI در فرمول میباشد . MDI با گروههای هیدروکسی در روغن کرچک که نوعی تری گلیسیرید اسید الکل چرب است، برخورد میدهد مخلوط سیمان – پلییورتان پوشش سختی به وجود میاورد که میتوان گونه های پوششهای به وضعیت مایع را برای تزئین روی آن بکار برد . آهک موجود در ادغام آب جذب می کند و سرعت دشوار شدن سیمان به این شیوه در دست گرفتن میگردد . در ضمن آهک پاره ای از دیاکسید کربن حاصل از برخورد MDI و آب را هم جذب خویش مینماید .
واکنش آهک با دیاکسید کربن و آب بشرح تحت است:
CaO+CaCO3 ----> CaCO3 Ca(OH)+ CO2 ----> CaCO3+H2O در فناوری نوین قسمتی از سامانه رنگزای پوشش را ملات تشکیل می دهد . ملات مخلوطی از رزینهای ویژه و بخشی از رنگزاست که از سیمان و الیاف تشکیل میشود . الیاف انعطافپذیری حتمی را به پوشش داده و رویش کنار گذاشتن را در اختیار گرفتن میکند، ضمن آنکه استحکام کششی را بهبود می بخشد . استحکام کششی ترکیبات سیمانی مثل بیشتر مواد سرامیکی کم، اما استحکام فشاری آن ها بسیار میباشد . با افزودن الیاف با برخی از پلیمرها میتوان ویژگیهای پرورش ترک را در پوشش کنترل کرد . وقتی سیمان با آب ترکیب میگردد . یونهای OH به تعداد فراوان تشکیل گردیده و PH شدیداً بالا می رود . در حالتی که از این جور پوششها برای پوشش دهی سطح های فولادی به کارگیری شود، محفظه قلیایی حاصل فولاد را در برابر خوردگی مراقبت مینماید . صحیح نظیر آنچه که در بتنهای مسطح با میلگردهای فولادی به وقوع میپیوندد . این گونه پوششها را میشود روی سطوح عمودی مثل لولههای انتقال نفت به راحتی موضوع به کار گیری قرارداد . حاصل کار، سامانههای ارزان ارزش مقاوم در برابر خوردگی میباشد که زیاد انعطافپذیر، سفت وبا تداوم هم میباشند . نتیجهگیری استعمال از پلییورتانها، پلی اورهها و رزینهای پراکنشی پلییورتانی و مواد شرکتکننده در واکنشهای آنها بهطور پیوسته در درحال حاضر پرورش و توسعه هست . این مواد بیشترین کاربرد را در پوشش دهی سطوح گوناگونی داراهستند . مسائل زیستمحیطی و مقررات جدید، فناوری نوین ساخت پوشش را به سوی سامانهای فارغ از حلال، مالامال جامد و سامانههای بر اساس آب سوق دهی میکنند . در آینده سامانههای پوشش دهی عاری از ایزوسیانات کاربری بیشتری پیدا خواهند کرد . طرحهای نوینی برای سامانههای سیمانی اصلاح شده با پلیمرها به خواسته حفاظت کف و سطوح فولادی وجود داراست . http://www .osha .gov/SLTC/isocyanates/
پلییورتان
کوپلیمری پرکاربرد در آخرها سال ۱۹۸۰ یکسری از دانشمندان، شیمی، ساختار و مورفولوژی سطح پلییورتانها را مورد آنالیز قرار دادند و به تدریج روشهای جدید پوشش دهی تراز به یاور پیوندهای مواد دیگر به سطح پلییورتانها، با هدف بهبود خونسازگاری ابتکار عمل شد .
الاستومرهای پلییورتانی، خانوادهای از کوپلیمرهای تودهای بخش شده است که کاربردهای مهمی در زمینههای مختلف صنعتی و پزشکی پیدا کردهاست . اولین پلییورتان، از برخورد دی ایزوسیانات آلیفاتیک با دی آمین به دست آمد . اتو بایر و همکارانش اولین بار این پلییورتان را معرفی نمودند که به شدت آبدوست بود و بدین ترتیب به عنوان پلاستیک یا فیبر نمیتوانست زمینه استفاده قرار گیرد . برخورد بین دی ایزوسیاناتهای آلیفاتیک و گلیکولها سبب به ایجاد پلییورتانی با خصوصیات پلاستیکی و فیبری گردید . به دنبال آن، با استعمال از دی ایزوسیانات آروماتیک و گلیکولهای با وزن مولکولی مضاعف بالا، پلییورتانی به دست آمد که خانواده مهمی از الاستومرهای ترموپلاستیک بهشمار میرود .
خاصیت یورتانها از مواد ترموست مضاعف طاقت فرسا تا الاستومرهای نرم تغییر می کند . از پلییورتانهای ترموپلاستیک، در ایجاد وسایل قابل کاشت فراوان مهمی استعمال میشود، چرا که دارنده خاصیت مکانیکی عالی نظیر استحکام کششی، چقرمگی، مقاومت به سایش و مقاومت به تخریب شدن، به علاوه زیست سازش عالی میباشند که آنها را در تیم مواد مناسب جهت کاربردهای طبابت قرار میدهد .
کاربردهای
پلییورتانها با به کارگیری از پلی اترها به عنوان پلی ال، در سنتز پلییورتان میتوان اندامهای کاشتنی طولانی بازه تهیه و تنظیم نمود، که در قلب مصنوعی، همگی مصنوعی، ریه مصنوعی، هموپرفیوژن، لوزالمعده مصنوعی، فیلترهای خونی، کاتترها، عروق مصنوعی، بای پس سرخرگها یا این که سیاهرگها، دندان و لثه، بیماریهای ادراری، ترمیم زخم، رساندن یا بیرون کردن مایعات، نمایش فشار عروق، آنژیوپلاستی، مسدود کردن عروق، جراحی عروق آئورت و کرونری، دریچههای قلب سه لتی و دولتی کاربرد دارا هستند .
در صورتی که از پلی اترها به عنوان پلی ال، در سنتز پلییورتان به کارگیری شود، پلییورتانهای زیست تخریب پذیر برهه زمانی تهیه و تنظیم میشود که بهطور نمونه در شبکه جهت دهی تجدید بنا عصب، ساختارهای قلبی –عروقی، تجدید بنا غضروف مفصل و منیسک زانو، برای تعویض و جایگزینی استخوان اسفنجی، در سیستمهای رهایش کنترول شده دارو و برای ترمیم پوست کاربرد دارد .
پلی اورتان به چهره فوم پاششی کاربرد متعددی در عایق کاری ساختمانها داراست . گفته میشود فوم پلی اورتان بهترین عایق شناخته شده در جهان از حیث ضریب انتقال حرارت میباشد .
یک عدد از معایب فومهای پلی یورتان شعلهپذیری این مواد هست البته بتازگی روشهایی برای حل این نقص ابتکار شده که از این در بین میتوان به روکش سیمانی یا این که پلاستر و استعمال از فرمولاسیونهای جدید فومهای پلی یورتان نسوز اشاره کرد که ارزش بالاتری دارند .
تأثیر
ساختار شیمیایی و مورفولوژی سطح روی خون سازگاری پلییورتان در آخرها سال ۱۹۸۰ یکسری از دانشمندان، شیمی، ساختار و مورفولوژی تراز پلییورتانها را قضیه بررسی قرار دادند و به تدریج روشهای نو پوشش دهی تراز به همپا پیوندهای مواد دیگر به تراز پلییورتانها، با انگیزه بهبود خونسازگاری ابتکار شد . ادغام شیمیایی پلییورتانها جهت بهبود خونسازگاری با تغییرات مضاعف زیادی یار شده است . از جمله این مورد ها سنتز پلییورتان یا پلییورتانِ یورا با قسمتهای قابل انعطاف آبدوست هست .
«Cooper»، نیز در مسئله ارتباط در بین شیمی پلی الها و خون سازش پلییورتانها، تحقیقاتی را بر روی نمونههای متفاوت پلییورتانها با پلی الهای متفاوت مانند PEO, PTMO, PBD (پلی بوتادین) و PDMS انجام بخشید . این پلییورتانها به شیوه پلیمریزاسیون دو مرحلهای تنظیم شدند و بر روی لولههای پلی اتیلنی پوشش دهی شده و بعد باطن تن سگ قرار گرفتند تا پاسخ لخته زایی آنها مشخص و معلوم گردد . پلییورتان با پلی ال PDMS کمترین لخته زایی را نسبت به نمونههای دیگر نشان بخشید . طبیعت آبگریز PDMS سبب ساز بهبود آبگریزی مرحله پلییورتان شالوده PDMS و در نتیجه توجیهی برای بهبود خون سازش آن نسبت به بقیه موارد میگردد و میزان چسبندگی اول پلاکتها بااستفاده از سولفونات یا پوششهایی مثل هپارین در تغییر تحول جواب خون به این مواد نقش فراوان عمدهای را ایفا می نمایند . محققی به اسم Santerre [۵۵]، پلییورتانهایی را بر شالوده سولفونات سنتز نمود که دارای گروههای گوناگون سولفور(۳٫۱٪ ۱٫۴٪) بود . در نمونههای با گروههای سولفونات عمده مدت لخته زایی ارتقاء یافت .
برچسب: یونولیت،