یونولیت

یونولیت

محیط
حمل و نقل ساخته شده از پلی‌استیرن یونولیت (به انگلیسی: Styrofoam) در کشور‌ایران بنام پلاستوفوم، یونولیت و آکاسیف شناخته میگردد که نام دارای اهمیت آن پلی‌استیرن انبساطی (Expanded Polystyrene) یا این که EPS می‌باشد . در بسیاری از کشورهای ایالات متحده شمالی این کالا با اسم استایروفوم (Styrofoam) شناخته میگردد .[۱] یونولیت ماده‌ای سبک و متخلخل و معمولاً سفید که در بسته‌بندی و عایق کاری کاربرد دارد در بعضی مواقع به آن فیبر سپید نیز می گویند .[۲] اما در حقیقت یونولیت نوعی پلیمر سفید رنگ و عایق رطوبت و صدا و دما می‌باشد که از فرایندهای پتروشیمی تهیه و تنظیم می گردد . پلی استیرن در سال ۱۸۳۹ بوسیله ادوارد سیمون کشف گردید؛ و در سال ۱۹۵۹ به وسیلهٔ شرکت کوپر پلی استایرن انبساطی تولید گردید[۱] از این ماده برای عایق‌سازی، تولید وسایل نیازمند عایق حرارتی و بسته‌بندی ابزار دارای اهمیت الکتریکی، الکترونیکی و مکانیکی، ایجاد یخدان جهت حمل دارو_ فراورده‌های خونی، حمل محصولات دریایی (ماهی و میگو) استفاده می شود .

محتویات
۱ کاربردها
۲ ماده
اولیه ۳ عایق
بودن ۴ بازیافت
یونولیت ۵ منابع
کاربردها
از یونولیت در سردخانه‌ها، شرکت‌های شیلات (با تیتر یخدان) برای حمل فراورده‌های شیلاتی مانند ماهی و میگو استودیوهای صدا برداری و ایزولاسیون صدا در فضاهای دارنده آلودگی‌های بالای صوتی و همینطور ساخت ماکت، تابلوهای تبلیغاتی موقت و دکوراسیون‌ها به کار گیری می‌گردد از استایروفوم در صنعت ساختمان در اندازه‌های مختلف و استاندار به تیتر بلوک‌های سقفی به کارگیری میگردد .

ماده
اولیه ماده نخستین یونولیت استایرن می باشد و در پتروشیمی بدست می‌آید . پلی‌استایرن یا کلام اختصاری PS ماده نخستین است .

عایق
بودن یونولیت
عایق خیر برای صدا و گرما است:
یونولیت معمولی به ضخامت ۱۰ سانتی‌متر در برابر صدا ۴۲ دسی‌بل عایق می باشد .
یونولیت عادی به ضخامت ۱۰ سانتی‌متر در برابر انتقال گرما حدود ۳۵٪ عایق حرارتی می باشد .
بازیافت
یونولیت تا به امروز عملاً امکان بازیافت یونولیت وجود نداشته‌است . زیرا پلی استایرن بازیافت شده به رخ بالقوه آلوده‌است . ولی Ashton Cofer، یک مخترع جوان، چیره به تبدیل یونولیت به محصولی اثر گذار شده‌است . وی توانست یونولیت را به کربن فعال تبدیل کند که در اکثری از فیلترهای آب امروزی به کار گیری می‌گردد .[۳]